دستگاه تنفّس مصنوعی یا ونتیلاتور دستگاهی است که کار تنفس را برای بیمارانی که به‌طور موقت یا دائم دچار مشکلات تنفسی هستند انجام می‌دهد. به عبارت دیگر در ریه می‌دمد و درنگ می‌کند و بازدم خودبخود انجام می‌شود. آغاز تهویهٔ مصنوعی با لوله‌گذاری تراشه فراهم می‌شود. پس از آن با استفاده از دستگاه‌های پیشرفته تنفس مصنوعی برای بیمار شروع می‌شود.وظیفه دستگاه ونتیلاتور کمک به بیمارانی است که به‌دلیل تروما، نارسایی مادرزادی یا در اثر داروهای بیهوشی امکان تنفس طبیعی ندارند. یک دستگاه ونتیلاتور، اکسیژن و هوا را به میزان مورد نیاز با هم ترکیب نموده، سپس آن را توسط لوله‌های مخصوصی تحت عنوان "مدار تنفسی" به بیمار تحویل می‌دهد. گاز (هوا) موجود در ونتیلاتور قبل از تحویل به بیمار، با بخار مرطوب شده و سپس از طریق مدار تنفسی به ریه ها منتقل می‌شود. به طور کلی هر بیماری که سیستم تنفسی وی نتواند پاسخگوی نیازهای تنفسی‌اش باشد ، نیازمند سیستم کمک تنفسی است و عمدتاً به بیماری‌های قلبی ً‌ریوی مربوط است. این دستگاه در بخش‌های ICU, CCU, NICU و اورژانس کاربرد بیشتری دارد.
